nie tylko wino

Vernaccia di San Gimignano bywa różna. Z automatu ulicznego w San Gimignano jest taka sobie ale bardzo tania. Osobiście bardzo polecam taką z „Reserva” na etykiecie spółdzielni kilku producentów Geographico. Reserva jest wypuszczana na rynek rok po zwykłym winie, ale jakościowo czuje się różnicę. I nie co roku wypuszczają reservę, a to ma też spore znaczenie. Reserva ma nie tylko bogatszy smak i bukiet, ale też bardziej złocisty kolor. Rozpisałem się o winie białym, które nie jest mi tak bliskie jak czerwone, ale i samo miasto i producent są mi bliscy. Geographico to pierwszy znany mi producent, który na butelce odważył się napisać, że Chianti bez „reserva” należy otwierać na dobę przed rozlaniem do kieliszków. Od kiedy stosuję się do tego zalecenia, zwyczajne Chianti są znacznie lepsze. Przepisy na życie są różne. Wiele sprawdzonych świetnie działających. Szkoda, że są dostosowane na ogół tylko do niektórych osób, a innym nie pasują zupełnie. Najlepszy przykład to Nowy i Cichal. Jeden woli czystą a drugi jej nie znosi, chociaż obaj wiedzą, dlaczego ten drugi lubi, co lubi.
Mnie spotkała wczoraj przykrość, gdy wyczytałem, że kawa skraca życie a piwo je wydłuża. A Cichala to akurat ucieszyło. Bardzo lubię piwo, ale piję go mało. Nie wydaje mi się, abym mógł pić go znacznie więcej. Za to kawy wypijam ogromne ilości. Ale mam nadzieję, że podobnie, jak w przypadku Szwagrów, żadne zasady tutaj nie zadziałają. Mój ojciec pił niewiele, ale mu się zdarzało przebrać miarę parę razy w roku. Żył długo.
Matka zdecydowanie stroniła od alkoholu, żyła krótko. Ale kawy wypijała morze. Z przepisów na życie najbardziej podoba mi się przepis Władysława Bartoszewskiego, według którego należy żyć przyzwoicie. Pewnie każdy by chciał, ale mało kto potrafi. Prawie nikt nie potrafi. W przełożeniu na język religijny oznacza to świętość. Chyba, że się będzie przyzwoitość stopniowało i znajdzie dla siebie stopień niski ale satysfakcjonujący. Żartuję oczywiście. Jeśli ktoś się stara żyć przyzwoicie, na ogół to w miarę wychodzi.

owoców morza i móżdżku cielęcego, niemal całe to menu gotowałam w ostatnich 10 dniach. Miałam i rybę w grzybach i szparagi na szynce szwarcwaldzkiej z pomidorkami i to i owo. Z pewnością nie takie mistrzowskie, jak spod ręki mistrza rondla i patelni, ale smaczne i na własny gust. Nie robiłam też włoskich deserów (nie przepadam za nimi), a najczęściej na deser mamy surowe owoce, czasem z kremem, czasem z dobrym sosem, albo z lodami i likierem.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu zdecydował, że Tomasz Komenda opuszcza zakład karny po 18 latach odbywania kary za zgwałcenie i zamordowanie Małgorzaty K.
Zdaniem prokuratury doszło do pomyłki sądowej, a skazany jest niewinny. Choć wyrok skazujący formalnie ciągle obowiązuje, a skazanemu udzielono jedynie warunkowego zwolnienia, to już dziś sędzia Jerzy Nowiński stwierdził, że Komenda ma szanse na uniewinnienie.Minister Sprawiedliwości zapowiada już - w razie definitywnego ustalenia, że Komenda jest niewinny - postępowanie wobec osób, które do tej pomyłki dopuściły. Jednocześnie, w razie pozytywnej decyzji Sądu Najwyższego, dla Komendy otworzy się droga dochodzenia roszczeń finansowych za to, co go spotkało. Kto wie, może będzie to rekordowa kwota zadośćuczynienia, jakiej nie zasądził jeszcze żaden polski sąd?

Całe szczęście, że nie mamy kary śmierci - zauważył sędzia Nowiński.

Rzeczywiście, pomyłka sądowa to kolejny argument dla przeciwników tej kary, bo jej skutków nie da się przecież anulować. I choć czasu również nie da się cofnąć i anulować osiemnastu lat pozbawienia wolności, to jednak brak „kary głównej” sprawia, że podsądny, choć niesłusznie osądzony, nadal żyje. Może jeszcze cieszyć się wolnością i wrócić do rodziny, która czekała na ten moment przez tak długi czas.Na pewno cały kraj nie powinien się na to składać tylko winni zaniedbań, a ich po tylu latach na pewno będzie ciężko wskazać. Zresztą szanse, że ktoś udowodni celowe działanie na szkodę pokrzywdzonego są zerowe!

Jest też jednak druga strona medalu, o której nie można zapominać . Pełnomocniczka rodziny zamordowanej mówi o tym, że dramat rodziców Małgorzaty K. rozpoczyna się na nowo. Rzeczywiście, przed nimi kolejne traumatyczne przeżycia - ponowny proces, składanie zeznań i wreszcie oczekiwanie na werdykt sądu, co do domniemanego, jak twierdzi prokuratura, zabójcy. Pozostaje mieć nadzieję, że obecne techniki śledcze pozwolą ustalić, co zdarzyło się naprawdę w sylwestrową noc 1996 roku.na pewno się należy odszkodowanie i tego sędziego co go skazał do więzienia i zakaz wykonywania zawodu i plicjantuw też co po niego przyszli i somsiadkę co go niby rozpoznała z gazety jako puszkiwany też się należy wiezienie i tylko nie rozumie taniej sensacji bo ktoś wychodzi z więziena w mediach .

Trzeba powiedzieć jasno: tak, pomyłki się zdarzają. Również w sądach. I dobrze, że istnieją mechanizmy, które pozwalają te pomyłki naprawiać. Oczywiście nic nie zwróci skazanemu osiemnastu lat niesłusznego pozbawienia wolności, ale dobrze, że udało się - i to po tylu latach - przywrócić sprawiedliwość choć trochę.

płacę ze swojej nędznej pensyjki podatki żeby Pan Sędzia, Pan Adwokat i Pan Prokurator byli Panami, to teraz zapłacę odszkodowanie człowiekowi któremu tamci zniszczyli życie. należy mi się jakieś zadośćuczynienie. może zasada Hammurabiego - Panów do więzienia na 25 lat.Na taki wyrok to trzeba mieć twarde dowody! A sędziowie zbyt często zapominają o domniemaniu niewinności. Niestety jest to nadal normą, zwłaszcza w stronach zaocznych...To nie były pomyłki tylko błędy za które trzeba rozliczyć...powinni pójść za kraty, to było szyte grubymi nićmi. Żadna pomyłka. Jeśli Polacy nie zaangażują się i temat zejdzie z wokandy bez osądzenia to będzie znaczyło że jest społeczne przyzwolenie na taki proceder. Następnym razem może być ktoś z nas!